Ik was een beetje onder de indruk toen je me vroeg of ik iets wilde schrijven over hoe ik het bij je vond.
Schrijven is namelijk niet mijn hobby. Dat was eten wel 🙂 haha.
Toen ik bij jou kwam dacht ik niet dat ik kon veranderen. Eigenlijk wilde ik dat niet.
Maar ik zag wel in dat het moest. Misschien wilde ik wel maar kon ik me niet voorstellen dat ook ik het zou kunnen.
Ik was bang dat je vooral zou zeggen wat ik allemaal niet meer mag.
Want eigenlijk wist ik dat zelf ook wel.
Het eerste gesprek was verrassend, je nam eigenlijk niks van me af.
Ik ging zelf aan de slag en jij stuurde me bij. Wel streng soms, maar nooit dat ik me er niet fijn bij voelde.
Stap voor stap heb ik kleine beetjes aangepast. Nu lijkt het zo gewoon hoe ik het doe.
Dat is het niet. Want ik had nooit verwacht dit te kunnen bereiken.
Ik ben je veel dankbaar. Niet alleen mijn nieuwe garderobe.
Vooral dat ik me meer zeker voel op het gebied van eten. Ik snap hoe het moet en dat is zo bevrijdend.